Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

ψυχολογικό μελόδραμα!~

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Κωνσταντίνα διαθέτει είδος μαύρης μαγείας.
Τέλος πάντων,κάθε φορά που μιλάω μαζί σου θέλω να γράψω..
Να 'μαι λοιπόν!
Επειδή τον τελευταίο καιρό-μήνα-πολλά έχουν μαζευτεί θέλω κάπου να ξεσπάσω,βασικά δεν θα μιλήσω προσωπικά,απλά να είναι πράγματα που έχω καταλάβει μετά από όλα αυτά και εντάξει,αυτό.
-Οι τυπικότητες πήραν πρωτιά στα συναισθήματα-
Αυτό ακριβώς είναι,δεν γίνεται μετά από τόσες στιγμές ένα ''Γεια'' να σου θυμίζει ότι ξέρεις κάτι?Γνωριζόμαστε.Βασικά όχι...γνωριζόμασταν.Σε ήξερα,παρελθόν...δεν σε ξέρω πλέον,όχι.
Θέλω να δω τι θα κάνεις όταν τυχαία βρεθώ μπροστά σου...Ξέρω τι θα κάνεις,ένα ''Γεια'' και μπορεί και ούτε αυτό..σοβαρά τώρα δεν έχεις βαρεθεί να κρύβεις τον εαυτό σου?Είναι ειρωνεία αυτό που γίνετε~
''Έτσι θα σε κρατάω πάντα,σφιχτά,και δεν θα σε αφήσω ποτέ''
Στα λόγια καλός ήσουν τελικά,αλλά ξέρεις κάτι?Μεγάλωσα και με κούρασαν τα παραμύθια!
Δεν θέλω να γυρίσεις,πραγματικά όχι για κανένα λόγο...Αυτό που μου την σπάει περισσότερο ότι κράτησε πολύ,και όταν είσαι με κάποιον τόσο πολύ δένεσαι,και μετά πληγώνεσαι.Ήξερα πως θα τελειώσει...το πόσο πονάει δεν ήξερα.Απλά δεν βλέπω το νόημα...αυτό που είπες...
''Πάντως να ξέρεις θα μείνεις για πάντα στο μυαλό μου'' Σάλια,σάλια,σάλια.Τίποτα άλλο,πραγματικά θα εκτιμούσα αν μου έλεγες τα πράγματα όπως είναι.
Δεν ξέρω γιατί είμαι ακόμα εδώ,δεν ξέρω τι περιμένω πάντως όχι να φανείς...
Ειλικρινά πονάει να πνίγεις ότι νιώθεις...
Μάλλον θα 'ναι πως οι έρωτες που καίνε δεν παγώνουν..Ξέρεις υπάρχουν πολύ σαν και εσένα στον κόσμο όμως για κάποιον λόγο μόνο εσένα ξεχώρισα.Βασικά γάμησε το.Δεν θα καταλάβεις ποτέ σου τι νιώθω.Δεν χάθηκα,με έχασες.Ένα συγνώμη για τις φορές που σε έκανα να νιώσεις χάλια,και ένα άντε γαμήσου για τα βράδια που χαράμισα.Αλλάξαμε,δεν κοιταζόμαστε πια στα μάτια...αλλά πως γίνετε να νοσταλγείς κάτι που έχεις διώξει?Σε λυπάμαι γιατί έχασες κάποιον που σε αγάπησε,ναι και ας μην το πίστεψες ποτέ σου!~
καληνύχτα..

2 σχόλια: